همراه

یه روز فکر میکردم اگر افراد خاص مد نظرم را درکنار خودم داشته باشم خوشبخت ترین خواهم بود و زندگی ام سرشار از آرامش خواهد بود اما واقعیت اینه که همه اونها را فقط فکر میکردم و واقعیت  این بود که همون افراد خاص در شرایط سخت که قرار گرفتم منا ترک کردندو در تاریکی ها ازم دور گشتند و با زیر سوال بردن عزت و کرامت خودشان مهرباطل بر قلبم کوبیدند و ناجوانمردانه رفتند و به گمان خودشان حق داشتند.من بر رفتار آنها اختیار نداشتم ولی آموختم یک انسان اگر خودش را از درون خودش نیابد همیشه تنهاستامیدوارم آنان که رفتند روزی خودشان را بشناسند چون خودشان نمیدانستند که چرا دیگری را انتخاب میکنند که در کنارشان بمانند و روزی معنای مسئولیت پذیری را متوجه شوند.